آیه
أَفَمَن كَانَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ كَمَن زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَ اتَّبَعُواْ أَهْوَآءَهُم
ترجمه
پس آیا كسى كه بر دلیل روشنى از طرف پروردگارش است، همچون كسى است كه بدى كردارش در نظرش آراسته شده و از هوس هایش پیروى كرده است؟
نکته‌ها
«بیّنه» در اصل به چیزى مى گویند كه میان دو چیز فاصله و جدایى ایجاد مى كند به گونه اى كه دیگر هیچ گونه ربط و اتصالى با هم نداشته باشند. به همین خاطر به دلیل روشن و آشكارى كه حقّ را از باطل جدا مى كند «بیّنه» مى گویند.(37)
پیامبر با منطق و بیّنه به سراغ مردم مى آید، ولى مردم با خوب پنداشتن راه خود و پیروى از هوس هاى خویش با او برخورد مى كنند.
رسالت پیامبر اسلام همراه با بیّنه است. آن حضرت از جانب خداوند مأمور است و از پیش خود حرفى ندارد و بر این امر تأكید مى ورزد. «انّى على بیّنة من ربّى»(38)
37) تفسیر نمونه.
38) انعام، 57 .
پیام‌ها
1- تكیه گاه مؤمن، دلیل و برهان است، «بیّنة من ربّه» امّا كفّار به پندار و هوس خویش تكیه دارند. «زیّن له سوء عمله»
2- خودمحورى، نقطه مقابل خدامحورى است. كسى كه در برابر دلیل و استدلال تواضع نكند، پیرو هوس هاى خود و دیگران خواهد شد. «بیّنة من ربّه… اتّبعوا اهوائهم»
3- انسان فطرتاً با بدى مخالف است و هر كجا مى خواهد دست به كار زشتى بزند، ابتدا آن را رنگ و لعاب زیبایى مى زند. «زیّن له سوء عمله»
4- مقتضاى ربوبیّت، نشان دادن دلائل روشن است. «بیّنة من ربّه»
5 – بعضى از كارها داراى قبح ذاتى است. یعنى ذات و حقیقت آن عوض نمى شود گرچه زیباسازى و تقلّب صورت بگیرد. «زیّن له سوء عمله»
6- انسان براى رسیدن به خواسته هاى نفسانى، كارهاى زشت را به گونه اى توجیه مى كند كه انجام آن زیبا و پسندیده باشد. «زیّن له سوء عمله و اتبعوا اهوائهم»
