آیه
وَالَّذِينَ اهْتَدَوْاْ زَادَهُمْ هُدىً وَ آتَاهُمْ تَقْوَاهُمْ
ترجمه
وكسانى كه هدایت یافته اند، خداوند هدایتشان را بیفزاید و روح پرهیزگارى به آنان عطا كند.
نکته‌ها
در آیه قبل خواندیم كه گروهى با اینكه سخنان حق و آیات قرآن را از پیامبر مى شنیدند، امّا حاضر به پذیرش آن نبودند. این آیه مى فرماید: گروهى با شنیدن همان آیات و سخنان، رشد یافته و وسعت روحى و معنوى پیدا مى كنند.
عباراتى مانند «زادهم هُدى» و «زدنى علماً»(43) صرفاً فزونى هدایت یا علم را بیان نمى كند، بلكه بیانگر رشد و بالندگى روحى و فزونى ظرفیت آن كسى است كه از این هدایت یا علم برخوردار مى شود.
چند چیز باعث ازدیاد هدایت مؤمنان مى شود:
الف) آیات و معارفى كه خداوند نازل مى كند.
ب) سخنان و حكمت هاى پیامبر.
ج) صبر و تحمّل آنان در برابر استهزاى منافقان.(44)
43) طه، 114.
44) تفسیر صافى.
پیام‌ها
1- پذیرش هدایت از طرف انسان، زمینه ساز فزونى هدایت از طرف خداوند است. «اهتدوا زادهم»
2- هدایت، مراحل و مراتبى دارد. «زادهم هدى»
3- هدایت پذیرى، ظرفیّت روحى انسان را توسعه مى دهد. «زادهم» (و نفرمود: «زاد هدایتهم»)
4- یك گام از طرف انسان، چند گام از طرف خدا را به دنبال دارد. «اهتدوا» از طرف انسان، «زادهم… و آتاهم» از طرف خدا.
5 – هدایت واقعى آن است كه انسان را به تقوا برساند. «اهتدوا… آتاهم تقواهم»
6- تقوا، هدیه و پاداش الهى براى هدایت پذیران است. «آتاهم تقواهم»
