تفسیر آیه 21 سوره محمد

مراد از «طاعة»، یك پارچه اطاعت كردن است. عبارتِ «عزم الامر» به معناى پیدا شدن وضعى است كه عزم و اراده اى نافذ مى خواهد و بعضى آن را به معناى شدّت و سخت شدن جنگ دانسته اند.
افراد سست ایمان، به دلیل ترس از جهاد، علاوه بر نافرمانى و شانه خالى كردن از جهاد، دست به توجیه و دلیل تراشى و سخنان نامربوط مى زنند. قرآن در آیات متعدّد به بهانه هاى آنان اشاره كرده است، از جمله این كه مى گفتند:
– طاقت و توان جنگیدن نداریم. «لاطاقة لنا»(56)
– خانواده ما امنیّت ندارد و خانه هایمان بى حفاظ و بى پوشش است. «بیوتنا عورة»(57)
– هوا گرم است. «لاتنفروا فى الحَرّ»(58)
– اگر شركت كنیم، مرتكب گناه مى شویم. در جنگ تبوك بهانه آوردند كه نگاه ما به دختران رومى سبب فتنه مى شود، بنابراین ما به جبهه نمى آییم. «و لاتفتنّى» امّا قرآن همین فرار از جنگ را فتنه دانست. «ألا فى الفتنة سقطوا»(59)
– اكنون زمان مناسبى براى جنگ نیست، بهتر است به تأخیر افتد. «لولا اخّرتنا»(60)
– مى ترسیم گرفتار بلا و ضرر شویم. «نخشى أن تُصیبنا دائرة»(61)
در این آیه مى فرماید: اگر به هنگام فرمان جهاد، به جاى این قبیل بهانه ها، اطاعت كنید و سخنى نیك بگویید، بهتر است. «طاعة و قول معروف»
56) بقره، 249.
57) احزاب، 13.
58) توبه، 81 .
59) توبه، 49.
60) نساء، 77.
61) مائده، 52.