آیه
فَلَوْلَا نَصَرَهُمُ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ مِن دُونِ اللَّهِ قُرْبَاناً آلِهَةً بَلْ ضَلُّواْ عَنْهُمْ وَذَلِكَ إِفْكُهُمْ وَمَا كَانُواْ يَفْتَرُونَ
ترجمه
پس چرا معبودانى كه به جاى خداوند براى تقرّب برگزیده بودند، آنان را یارى نكردند؟ بلكه از نزد آنان محو شدند و این بود (سرانجام) دروغ و انحراف آنان و آنچه دروغ مى بافتند.
پیام‌ها
1- باید از ناتوانى و بى خاصیّتى معبودان غیر الهى عبرت گرفت. «فلولا نصرهم»
2- تمایل به قرب الهى، فطرى است و حتّى بت پرستان، بت ها را وسیله تقرّب به خدا مى دانستند. «قرباناً آلهة»
3- به كسى تكیه كنیم كه در روز نیاز و سختى، حاضر و فعال باشد، نه غایب و بى اثر. «بل ضلّوا عنهم»
4- یارى رسانى بت ها، خیالى دروغین و بى اساس و موهوم است. «ذلك افكهم و ما كانوا یفترون»
