آیه

وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ

ترجمه

و گوش به (زنگ) روزى باش كه منادى از مكان نزدیك ندا مى دهد.

نکته‌ها

در آیه 11، اصل خروج مردگان از قبرها و در آیه 42 زمان خارج شدن بیان شده است.
تعبیر به «مكان قریب»، اشاره به آن است كه این صدا آن چنان در فضا پخش مى شود كه گویى بیخ گوش همه است و همه آن را به طور یكسان و از نزدیك مى شنوند. آن روز بدون نیاز به وسیله خاصّ، همه ى اهل محشر صداى منادى را در نزدیك خود مى شنوند.
مراد از «صیحه» در این آیات، صیحه نخستین نیست كه پایان این جهان را اعلام مى دارد، بلكه مراد صیحه دوم كه همان صیحه قیام و حشر مردم است، مى باشد.

پیام‌ها

1- یاد قیامت و كیفر كفّار یاوه سرا، به انسان صبر و استقامت مى دهد. «فاصبر على ما یقولون… و استمع یوم یناد…»
2- صیحه آسمانى (صور اسرافیل) در آستانه قیامت، امرى قطعى و بجاست (نه تشریفاتى). «الصیحة بالحق»
3- معاد، جسمانى است و انسان ها از همین خاك سر برخواهند آورد. «یوم الخروج» چنانكه در آیات بعد نیز مى خوانیم: «تشقّق الارض عنهم»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *