آیه
وَلَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِيمَآ إِن مَّكَّنَّاكُمْ فِيهِ وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعاً وَأَبْصَاراً وَ أَفْئِدَةً فَمَآ أَغْنَى عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَلَا أَبْصَارُهُمْ وَلَا أَفْئِدَتُهُم مِّن شَىْ ءٍ إِذْ كَانُواْ يَجْحَدُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَ حَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِءُونَ
ترجمه
و همانا به قوم عاد چنان امكاناتى دادیم كه به شما (اهل مكّه) ندادیم و به آنان گوش و چشم و دل دادیم، ولى گوش و چشم و دل آنان به حالشان سودى نبخشید، زیرا پیوسته آیات خدا را انكار مى كردند و (بالاخره) عذابى كه آن را به مسخره مى گرفتند، آنان را فراگرفت.
پیام‌ها
1- گرچه تلاش انسان لازمه ى به دست آوردن امكانات است، امّا همه آنها از آنِ خداوند است. «و لقد مكنّاهم»
2- وقتى ابرقدرت ها فرو مى پاشند، دیگران باید حساب كار خود را بكنند. «تدمّر كل شى ء… و لقد مكنّاهم»
3- همه جا امكانات و دارایى، مایه ى رشد نیست. «مكناهم… فما اغنى عنهم»
4- اگر اراده انسان بر پندپذیرى نباشد، نه امكانات مادى و نه توانایى هاى جسمى، هیچ كدام كارساز نیست. «ما اغنى عنهم سمعهم… اذ كانوا یجحدون»
5 – دارایى ها امكانات مادى، به شرطى ارزشمند است كه در اختیار انسان صالح باشد و گرنه همان امكانات، اسباب آزار و عذاب انسان مى گردد. «مكّناهم… فما اغنى عنهم سمعهم… اذ كانوا یجحدون»
6- انكار و استهزاى كفار، سبب نابودى آنان مى شود. «كانوا یجحدون… كانوا به یستهزئون»
7- كیفرهاى خداوند با نوع عمل و رفتار انسان تناسب دارد. «حاق بهم ما كانوا به یستهزئون»
