آیه
وَإِذْ صَرَفْنَآ إِلَيْكَ نَفَراً مِّنَ الْجِنِ ّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُواْ أَنصِتُواْ فَلَمَّا قُضِىَ وَلَّوْاْ إِلَى قَوْمِهِم مُّنذِرِينَ
ترجمه
و آنگاه كه گروهى از جن را به سوى تو روانه ساختیم تا قرآن را بشنوند، پس چون نزد آن حاضر شدند، گفتند: خاموش باشید! (و گوش فرا دهید) پس چون (شنیدن آیات) به انجام رسید، به سوى قوم خود باز گشتند تا آنان را هشدار دهند.
نکته‌ها
آشنایى با قرآن، بینش و افق دید خردمندان را باز و وسیع مى كند. قرآن مى گوید: موجود صاحب شعور و اراده تنها انسان نیست، بلكه موجود دیگرى مثل جنّ، با داشتن همان شرایط، توان بیشترى دارند.
شاید در این آیه تعریضى به انسان هاى مشرك و منحرف باشد كه خود را عقل كل مى دانند كه اگر شما با شنیدن این همه آیات ایمان نیاوردید، امّا جنّیان با شنیدن چند آیه، هم ایمان آوردند و هم مبلّغ آن شدند.
پیام‌ها
1- آنجا كه خداوند اراده كند، مسیر حركت ها عوض مى شود. «صرفنا»
2- جن همانند انسان داراى عقل و تكلیف و مسئولیّت و قدرت انتخاب و ارشاد همنوع خود است. «یستمعون القرآن…»
3- جن نیز مى فهمد كه به هنگام استماع قرآن، باید سكوت كرد. «یستمعون القرآن… قالوا انصتوا»
4- پس از شناخت حق، حركت لازم است. «یستمعون القرآن… ولّوا الى قومهم»
5 – در تبلیغ باید از آشنایان و نزدیكان شروع كرد. «الى قومهم»
6- هر جا استعداد و آمادگى باشد، چند آیه و چند تذكر كارساز است. «یستمعون القرآن… ولّوا الى قومهم منذرین»
7- جن نیز داراى زندگى اجتماعى است. «نفراً من الجنّ… ولّوا الى قومهم منذرین»
