آیه
ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُواْ مَآ أَنزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ
ترجمه
این (هلاكت) به خاطر آن است كه آنچه را خداوند نازل كرده، ناخوش داشتند، پس (خداوند) كارهایشان را تباه (و بى ارزش) نمود.
نکته‌ها
كلمه «تعس» به معناى لغزیدن، سقوط كردن و به رو افتادن است.
یكى از بهترین راه هاى تربیت، روش مقایسه است. در آیات قبل نسبت به مؤمنان شهید فرمود: «فلن یضلّ اعمالهم» در این آیه نسبت به كفّار مى فرماید: «أضلّ اعمالهم» این مقایسه، نویدى براى مؤمنان مجاهد است. همچنین در مورد مؤمنان فرمود: «یثبّت اقدامكم» خداوند گام هایشان را استوار مى سازد و این آیه در مورد كافران مى فرماید: «فتعساً لهم» آنها در لغزشگاه ها و پرتگاه ها سقوط مى كنند.
پیام‌ها
1- نفرین بر كفّار لجوج رواست. «فتعساً لهم…» (چنانكه در آیه اى دیگر مى فرماید: «تّبت یدا أبى لهب»)
2- كفر، مایه ى تباهى و نابودى است. «كفروا… أضلّ أعمالهم»
3- كراهت از دستورهاى الهى، نشانه ى نوعى كفر در وجود انسان است. «والّذین كفروا… كرهوا ما أنزل اللّه»
4- كیفرهاى الهى، به میزان كفر و كراهت انسان است. «كفروا… ذلك بانهم…»
5 – كراهت از قرآن و اعراض از آن، موجب حبط و تباهى اعمال خیر مى شود. «كرهوا… فاحبط اعمالهم»
6- انگیزه و نشاط، به كارها ارزش مى دهد. كسى كه نسبت به فرمان هاى خداوند ناراضى است، كارهایش ارزشى ندارد. «كرهوا… فاحبط اعمالهم»
