آیه
ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُواْ مَآ أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُواْ رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ
ترجمه
این (نوع جان گرفتن) به خاطر آن است كه آنان از آنچه خداوند را به خشم مى آورد، پیروى كرده و خشنودى خدا را خوش نداشتند، پس خداوند نیزاعمالشان را تباه كرد.
نکته‌ها
«توفّى» به معناى بازگرفتن كامل چیزى است كه به انسان داده اند. این واژه در قرآن، در مورد مرگ به كار مى رود، زیرا مرگ در حقیقت، بازگرفتن روح خدا دادى از جسم است.
در آیه 50 سوره انفال نیز، مشابه این آیه براى چگونگى جان دادن كفّار آمده است.
شاید عذاب مرتدّان از ناحیه صورت: «یضربون وجوههم»، تجسّم اقبال و روآوردن به سخط الهى است «اتّبعوا ما اسخط اللّه» و عذاب از ناحیه پشت: «ادبارهم»، تجسّم اِدبار، پشت كردن و ناپسند شمردن رضوان الهى است. «و كرهوا رضوانه»
پیام‌ها
1- آنان كه دیگران را در برابر حق به مقاومت دعوت مى كنند، با ذلّت و عذاب جان خواهند داد. «فكیف اذا توفّتهم…»
2- مرگ، نابودى نیست، بلكه گرفتن كامل روح و جان توسط فرشتگان است. «توفّتهم»
3- كیفر منافقانِ مرتدّ، از لحظه جان دادن آغاز مى شود. «توفّتهم الملائكة»
4- توجّه به عمر محدود دنیا و خط پایانى توطئه ها و گرفتار شدن به عذاب، مى تواند انسان را از توطئه بازدارد. «فكیف اذا توفّتهم… یضربون…»
5 – دشمنى با وحى و قرآن، موجب خشم خداوند و بطلان اعمال انسان مى شود. «ذلك… فاحبط اعمالهم»
6- گرچه كافران در انتخاب راه و روش خود مختارند، «اتبعوا، كرهوا» امّا چاره اى جز پذیرش آثار و پیامدهاى آن ندارند. «فاحبط اعمالهم»
7- گاهى انسان نیكى ها و آنچه را كاشته است، خود به آتش كشیده و نابود مى كند. «اتّبعوا… كرهوا… فاحبط أعمالهم»
8 – حركت در مسیرى كه رضاى الهى در آن نیست، بیهوده گرایى و قابل توبیخ است. «اتّبعوا… كرهوا… فاحبط أعمالهم»
