آیه
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَشَآقُّواْ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى لَن يَضُرُّواْ اللَّهَ شَيْئاً وَسَيُحْبِطُ أَعْمَالَهُمْ
ترجمه
همانا كسانى كه كفر ورزیدند و (مردم را) از راه خدا بازداشتند و بعد از آنكه برایشان راه هدایت روشن شد، با پیامبر مخالفت كردند، هرگز به خداوند گزندى نرسانند و زود باشد كه خداوند اعمالشان را تباه سازد.
نکته‌ها
بازداشتن مردم از راه خدا، در قالب هاى متعدّدى مى تواند صورت گیرد از جمله: تحریف قانون الهى، بدعت گذارى در دین، ایجاد شك در باورهاى مردم، (نظیر «أتعلمون أنّ صالحاً مرسل»(86)، از كجا مى دانید كه صالح پیامبر است؟)، تضعیف رهبران الهى (نظیر گفتن شاعر، كاهن، ساحر و مجنون به پیامبران)، تهدید مردم براى جلوگیرى از ایمان آوردن، سرگرم كردن مردم به مسائل لغو و غیر ضرورى، ایجاد جنگ و جدال، وضع قوانین دست و پاگیر براى جلوگیرى از كارهاى الهى، در رأس قرار گرفتن نااهلان در امور دینى و ایجاد شایعه براى افراد لایق.
انسان گاهى به جاى حق پذیرى و اقدام در مسیر رشد و كمال خود، با حق به ستیز برخاسته و خود را به صورت بدترین عنصر در مى آورد:
– با خدا، دشمنى و لجاجت مى كند. «كفروا… بعد ما تبیّن»
– با پیامبر، مخالفت و سرسختى دارد. «شاقّوا الرسول»
– با مردم، دشمنى كرده و مانع حق پذیرى آنان مى شود. «صدّوا عن…»
– با خود دشمنى كرده و باعث نابوى و هلاكت خویش مى شود. «سیحبط اعمالهم»
86) اعراف، 75.
پیام‌ها
1- كفر، سرچشمه ى ظلم به خود، جامعه و پیامبران است. «كفروا… صدّوا… شاقّوا الرسول»
2- خداوند با ارائه راههاى هدایت و كمال، با مردم اتمام حجّت مى كند. «تبیّن لهم الهُدى» (شناخت حقّ، تكلیف و مسئولیّت انسان را بیشتر مى كند)
3- كفر و تلاش منحرفان هیچ گونه لطمه اى به خداوند نمى زند. «لن یضروا اللّه»
4- عناد و لجاجت بعد از آگاه شدن، سبب تباه شدن اعمال است. «سیحبط اعمالهم»
