آیه
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ مَاتُواْ وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ
ترجمه
همانا كسانى كه كفر ورزیدند و (مردم را) از راه خدا باز داشتند، سپس در حال كفر از دنیا رفتند، پس خداوند هرگز آنان را نخواهد بخشید.
نکته‌ها
این آیه در میان دو آیه قرار گرفته كه خطاب به مؤمنان است و لذا خطر ارتداد مؤمنان را كه به كفر آنان بیانجامد گوشزد مى كند. خطرى كه بسیار بدفرجام است.
با اینكه خداوند همه گناهان را مى بخشد، «انّ اللّه یغفر الذّنوب جمیعاً»(96) و راه توبه براى همه و همیشه و نسبت به هر گناه تا لحظه مرگ باز است، امّا آنان كه در حال كفر از دنیا بروند و یا مرتد شده و باز نگردند و یا منافقان، مشمول مغفرت نمى گردند. «ان اللّه لا یغفر ان یشرك به و یغفر ما دون ذلك لمن یشاء»(97)، «فلن یغفر اللّه لهم»
96) زمر، 53 .
97) نساء، 48.
پیام‌ها
1- كفر، مایه ى بطلان اعمال گذشته انسان در دوره ایمان مى گردد. «لاتبطلوا اعمالكم… الّذین كفروا»
2- هنگام مردن مهم این است كه انسان مؤمن بمیرد یا كافر. «كفروا… ماتوا و هم كفّار»
3- كفر و عناد، عامل بازداشتن دیگران از نیكى ها و خوبى ها مى گردد. «كفروا و صدّوا عن سبیل اللّه»
4- آمرزش الهى تا قبل از دیدن علائم مرگ امكان پذیر است. «ماتوا و هم كفّار فلن یغفر اللّه لهم»
